معماری پایدار

معماری پایدار

آمــوزش معماری پایدار را نیز اشتباهاً چهــره‌های مشــابه آمــوزش رایــج ســبك‌های معمــاری نشــان میدهــد که به انتقال مجموعه‌ای از اطلاعات و تمرین‌های مقلدانه و صورت‌گرا منحصر خواهد گشت. در حالیکه مفاهیم اصلی و اهداف پایداری ماهیتی بنیادی، زیربنایی و فطری دارند و چنین نوع مفاهیمی اصولاً سبک‌پذیر نیستند.

«پایداری» برای معماری صفتی است «ذاتی» و نه «عرضی» که قابل تغییر باشد. در منشــور کنفرانــس بین المللی «محیط و جامعــه، تحصیل و آ گاهــی عمومی بــرای پایداری» بدین مفهوم که پایداری یک امر ضروری است.

«پایداری در تحلیل نهایی، عبارت است از یک الزام معنوی و اخلاقی که تنوع فرهنگی و دانش سنتی باید در آن ملحوظ باشد».

روش‌های نوآورانه برای کاهش مصرف انرژی ضروری است. صنعت ساختمان یکی از بزرگترین بخش‌های مصرف کننده انرژی است. در ساختمان‌های مدرن، انرژی قابل توجهی برای حفظ آرامش محیط ساختمان مصرف می‌شود. پایداری در ساختمان‌ها مفهومی است که دارای ارکان چندبعدی از جمله جنبه‌های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، اکولوژیکی، فنی و تکنولوژیکی است . ساختمان‌های سبز و پایدار می‌توانند به کاهش اثرات ساختمان‌ها بر محیط زیست، اقتصاد و جامعه کمک کنند. عالوه بر این، دستیابی به پایداری در ساختمان‌ها با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با انرژی تجسم یافته از طریق استفاده از منابع طبیعی، انتشار آلاینده‌ها، بازیافت مواد، تضمین ایمنی ساختمان، و برآورده کردن الزامات کیفیت محیطی داخلی است.

توسعه و معماری پایدار در صنعت ساختمان

توسعه و معماری پایدار در صنعت ساختمان سازی، به عنوان پدیدهای نو مطرح است. طبق پیش بینی‌های انجام شده، حدود %75 جمعیت کره زمین تمایل دارند در شهرها زندگی کنند. لذا منابع طبیعی باید به شکلی استفاده شود تا برای تامین امکانات مورد نیاز روند پایداری خود را حفظ نماید.

معماری یکی از برجسته‌ترین اشکال فعالیت اقتصادی است. پیشنهاد شده است که شدت (مصرف منابع) معماری )نسبت مصرف سرانه منابع معماری به درآمد سرانه) به طور کلی از یک الگو پیروی می‌کند. توسعه اقتصادی یک کشور مستلزم ساخت بیشتر شرکت‌ها، ساختمان‌های رسمی و مسکونی است.

مرحوم استاد پيرنيا معتقد است:

معماری ايرانی بر پنج اصل مردم‌واری، خود بسندگی، پرهيز از بيهودگی، درون گرای نيارش (استاتيك) به همراه بهره‌گيری از پيمون(مدول)نهاده شده است. در حالی كه معماری ايرانی بر اصول قائم بوده است معماری پايدار نيز دارای اصول مشخصی است. معماری پايدار به دنبال دستيابی به راه حلی مسالمت‌آميز در همزيستی سه عامل اساسی: عناصر غير ارگانيك، ارگانيسم‌های زنده و انسان است.

نتیجه‌گری

در واقع می‌بايستی اصول معماری پايدار با توجه به ويژگی‌های بومی هر منطقه پياده‌سازی شوند، از جمله راهكارهايی كه می‌تواند به تحقق معماری پايدار در سكونتگاه‌های انسانی كمك كند می‌تواند به مواردی از قبيل: الهام گرفتن از معماری گذشته ايران و تلفيق روش‌های ساختمان سازی سنتی با روش‌های جديد به طرح‌های نوين، پياده سازی ويژگی ها و پتانسيل‌های محيطی هر منطقه در طراحی‌ها و ساخت و سازها، بهره گيری از انرژی‌های تجديدپذير، بهره‌گيری از تجارب موفق جهاني و توجه به رويكرد پايداری اجتماعی اشاره نمود.