اهمیت طراحی نمای ساختمان در منظر شهری
اکثراً نماهای ساختمانها به صورت انفرادی و به سلیقهی شخصی، جدا از بستر و زمینهی آن طراحی میگردد. اهمیت شهر تا بدان جا است که مادر خوانده میشود.شهر در برگیرنده مجموع ساختمانها، کانون بزرگ شهروندان اثر گذار بر روح و روان انسان است.
نما در شکلدهی به سیمای کالبدی شهر، نقش مهمی دارد و فصل مشترک رنگ تعلق داخلی و بیرونی است. نمای ساختمانها یکی از عنصرهای بصری شهری است که در بطن شهر وجود دارد و میتواند بر ادراک زیبایی شناسی شهروندان و کامل شدن منظر شهری عاملیت داشته باشد.
عدم هماهنگی بین ساختمانها، استفاده از الگوهای طراحی و مصالح و رنگ معابر متفاوت و ناهمگون در عناصر دخیل در سیمای شهر، نماهای ساختمانهای مغشوش و ناهمخوان با یکدیگر، از جمله مصادیق این موضوع هستند که چهرهای نازیبا و آشفته به شهر بخشیده است.
نما و فضای شهری
نما و ساختمانها شاخصههایی هستند که از جانب تمامی شهروندان هرروز دیده و ادراک میشوند. زمانی که از طراحی نما صحبت میکنیم هم زمان در مورد هویت و فضا بخشیدن به شهر
نیز صحبت میکنیم بنابراین دو مقولهی نما و فضای شهر درهم تنیده است و درواقع هر شهر هویت خود را از عناصر اصلی خود میگیرد که ساختمان ونوع طراحی، خلاقیت و هماهنگی آنها یکی از این عناصر میباشد.
بدون تردید زیباییشناسی یکی از ابعاد جدایی ناپذیر معماری میباشد که توجه به آن به این جهت که هنرمند میتواند محتوای اثر خود را در قالب کالبد تجلی کند.
تعریف کلی از نما
نما به طورکلی منظر خارجی بنا و عمارت، فن روسازی ساختمان و ساخت نمای عمارت، تعریف شده است. نما در عمل پردهای است که درون ساختمان را از بیرون آن جدا میسازد و به همین دلیل عنصری است دو بعدی: 1-بعد انفرادی (شخصی) 2- بعد اجتماعی.
هر بنا و ساختمان دارای چهار جبهه نما میباشد که نمای روبه ویا، رو کرده به فضای شهری را به جبهه اصلی یا فاساد، نمای پشت را جبههی پسین و دو نمای دیگر را به در صورت عدم اتصال به بافت پیرامون جبهههای فرعی بنا مینامند.
بیرونگرا و درونگرا گاه بنا را مانند قفسی مشبک میان محوطهای باز مینهند و درون آن مینشینند و بیرون را مینگرند، گاه فضای باز را به درون میآورند و محوطهای بسته را بر گرد آن مینشانند.
عناصر تشکیل دهنده نما:
مصالح: هر بدنه متشکل از سطوحی است که هر یک با مصالح خاص در آن جلوهگر شدهاند.
رنگ و بافت هر دو جزء عنصر اصلی طراحی محسوب میشود و با توجه به تأثیر بصری فراوان آنها در بیننده باید در به کارگیری نوع و مقدار آن بسیار دقت نمود.
رنگ نشان دهندهی هویت مکان میباشد و باید با نمای طراحی شده و نوع خیابان(تجاری،اداری،مسکونی) هماهنگ باشد. رنگ معمولاً وظیفهی مرتبط ساختن دیگر اجزای نما را با یکدیگر ایفا میکند.
توجه به نیاز انسان در فضای شهری و تأثیر بر شهروندان
هرروز شهرها و محل هها و بناهاي جديد ساخته می شود. ای نگونه الگوهاي رفتاري و نقشهای اجتماعي نويني را بر ساكنان خود تحميل می کنند؛ وموقعیتهای كالبدي معيارهاي رفتاري را تقويت و برخي ديگر را تضعيف می نمایند.