- عامل موثر بر عمر مفید ساختمان
- ما سعی داریم در این مقاله به عوامل تأثیرگذار در عمر مفید ساختمان در تعیین عمر مفید سازهها و کیفیت مصالح مورداستفاده خواهیم پرداخت.
- در وهلهی اول به تعریف عمر مفید ساختمان و پارامترهای مهم در تعیین آن میپردازیم:
زمانی که بهرهوری سازه از لحاظ دوام مصالح، نما و ظاهر ، داشتن استانداردهای روز طراحی و ساخت در طی زمان کاهشمییابد، عمر مفید ساختمان تعریف میشود.

- برای ارزیابی و سنجش سن ساختمان پارامترهایی چون کیفیت مصالح هماهنگ با شرایط محیطی، طراحی و نوع ساخت سازه، بهرهگیری از تکنولوژی پیشرفته در سیستم ساختمان و دیگر موارد از شاخصهی موثر در میزان مفید بودن سن یک سازه به شمار میآید.

- شرایط محیطی و اقلیمی
- از عواملهای مؤثر در افزایش عمر ساختمان توجه به شرایط اقلیمی و موقعیت ساختمان است. میزان رطوبت، تغییرات آب و هوا، شدت نور و دما و عواملی از این قبیل تأثیر بسزایی در عملکرد مصالح ساختمان و میزان طول عمر سازه دارد.
- نوع طراحی و ساخت
- ساختمانهایی که در نوع طراحی و روش ساخت بر اساس معماری پایدار و روشهای بهینه ساخته میشوند در طی زمان استانداردهای لازم را در ظاهر و هم در کیفیت ساخت و مصالح، حفظ میکنند.
- بهرهگیری از تکنولوژی پیشرفته
- توجه به روشهای نوین ساخت و سیستمهای پیشرفته در کارکرد ساختمان بسیار تأثیرگذار است چرا که با گذشت زمان در به روز ماندن و بالا نگه داشتن کیفیت سازه نقش مهمی دارد.
- انتخاب مصالح
- از عوامل بسیار مهم دیگر در دوام و پایداری ساختمان انتخاب صحیح مصالح و توجه به مقاومت ،کیفیت وشرایط جوی منطقه است.دقت به جزئیات مصالح مانند طبیعی بودن، خاصیت و بافت، رنگ و میزان مقاومت باعث میشود علیرغم صرفه جویی در هزینه و پایداری سازه در طول زمان سازه از لحاظ زیبایی شناسی همیشه جلوه و نمای مناسبی داشته باشد.
- حفظ نگهداری و تعمیرات ساختمان
- تلاش در حفظ سلامت ساختمان موجب بهبود در عملکرد و دوام سازه میشود، تعمیرات و نگهداری صحیح سبب عدم خسارت و فرسایش سازه در گذشت زمان میشود.
- کاهش تأثیرات منفی ساخت و ساز و کمک به محیط زیست
- راهکارهایی برای آسیب کمتر به محیط زیست وجود دارد که منجر به بهرهوری، دوام بیشتر و آلودگی کمتر میشود.
- استفاده از ضایعات و مصالح تجدیدپذیر
- استفاده از مصالح طبیعی و سازگار با محیط زیست
- استفاده از تکنولوژیهای سبز

- استفاده از مصالح طبیعی و سازگار با محیط زیست
- مصالح به کاررفته در سازه میتواند آسیبی که به محیط زیست از ساخت و ساز ناشی میشود را کاهش دهد. مصالح طبیعی مثل جوب، سنگ و ... دارای سازگاری با محیط پیرامون و از دل طبیعت هستند بنابراین میتوانند شامل بازیافت و کاهش مصرف انرژی و آلودگی کمتری نسبت به مصالح و موادی که از ماده شیمیایی و مواد تجدیدناپذیر ساخته شده، شوند. همچنین باید توجه داشت مصالحی که مواد طبیعی هستند معمولاً دوام و مقاوت بسیاری دارند که به خودی خود منجر به تعمیرات و خسارت کمتری میشوند ودر هزینه نگهداری آن صرفهجویی میشود.
سخن پایانی
یکی از راههای مقابله با آلودگی و مشکلات، استفاده از مصالح ساختمانی دوستدار محیط زیست است، که سبب افزایش ارزش پروژههای ساختمانی و کاهش اثرات سوء بر محیط زیست میگردند. این نوع مصالح معمولا دارای یک یا چند مزیت می باشند، ازجمله می توان به بهرهوری استفاده از منابع انرژی، حفاظت از منابع طبیعی، ارتقاء سطح بهداشت و سلامت ساکنین و عموم مردم اشاره نمود. افزایش دوام سازه یک مسئله اساسی در صنعت ساخت و ساز است که باید به آن توجه داشت چرا که اثرات عمر کوتاه ساختمانها اعم از هزینههای اقتصادی و مصرف انرژی گریبان گیر گیاهان و جانوران و طبیعت ما میشود.